Przedszkole Integracyjne nr 247 ma swoje początki w założonym w 1987 roku przedszkolu rodzicielskim. Z inicjatywy jednej z mam, psycholożki Moniki Rościszewskiej-Woźniak, grupa dziesięciorga rodziców zajmowała się na zmianę dwunastką swoich dzieci. Od poniedziałku do piątku dzieci pod opieką dwójki rodziców spędzały wspólnie dzień na zabawie, nauce, wspólnych zakupach i przygotowywaniu posiłków. Zarówno matki jak i ojcowie byli zaangażowani w proces wychowawczy i opiekuńczy. W każdy wtorek rodzice spotykali się na zebraniach – dyskutowali o dzieciach, planowali, rozwiązywali problemy, uczyli się siebie nawzajem.
Kiedy okazało się, że muszą poszukać nowej siedziby, Monika Rościszewska-Woźniak poszła do Urzędu Miasta Warszawy z prośbą o pomoc. I wtedy dostali propozycję założenia państwowego, trzy-oddziałowego przedszkola, już nie dla 12, a dla 30 dzieci. Rozpoczął się szybki nabór – zarówno dzieci, jak i nauczycieli. Wszyscy wspólnie przygotowywali sale dla dzieci, malowali ściany, dostosowywali meble. A ponieważ działo się to wszystko w roku 1990, tuż po zjednoczeniu Niemiec, otrzymaliśmy nawet meble i materace od armii amerykańskiej, która likwidowała swoje bazy w Niemczech. 1.12.1990 r.
Przedszkole Integracyjne nr 247 rozpoczęło działanie przy ul. Wyspiańskiego 6/8. Ponieważ lokal był ciasny, niedostosowany do pracy z dziećmi, zabiegaliśmy o wybudowanie nowego budynku przedszkola. Po 10 latach udało się i w 2002 roku Przedszkole Integracyjne nr 247 dostało nową siedzibę – rozległy, nowoczesny budynek wybudowany na skarpie przy parku Kaskada.
Projekt budynku to efekt dialogu nauczycieli i rodziców z architektami. Wynikał z potrzeb przez nim zgłaszanych. Został przygotowany dla 4 grup dzieci. Zaplanowano sale z wyjściem do małych ogródków oraz dużą, wspólną dla wszystkich grup jadalnię, w której można było także organizować uroczystości i inne spotkania dzieci, rodziców i nauczycieli.
Teraz mamy pięć grup integracyjnych, mieszanych wiekowo. Tradycją przedszkola pozostała troska o to, aby było to miejsce dobre i przyjazne dla dzieci, a bliska współpraca z rodzicami pozostała dla nas bardzo ważna. Koncepcja pracy przedszkola opiera się na autorskim programie Moniki Rościszewskiej-Woźniak. W naszym przedszkolu jest pięć grup różnowiekowych. Wszystkie mają charakter integracyjny. Każda grupa liczy 20 dzieci, z których pięcioro posiada orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego.
W grupie pracuje dwóch nauczycieli wychowania przedszkolnego oraz osoba na stanowisku pomoc nauczyciela. Dodatkowo zatrudniony jest na 4 godziny dziennie pedagog wspierający ze względu na potrzeby dzieci z niepełnosprawnością. W przedszkolu pracują specjaliści: psycholog, logopeda, fizjoterapeuta, terapeuta SI, muzykoterapeuta oraz terapeuta pedagogiczny. Dzieci o potrzebie kształcenia specjalnego objęte są indywidualną opieką specjalistów.
Staramy się, aby dodatkowe zajęcia grupowe, takie jak muzyka, gimnastyka, angielski, były prowadzone w sposób pozwalający na pełen udział dzieci z niepełnosprawnością. Prowadzimy także, w miarę potrzeb i możliwości, zajęcia terapeutyczne w małych grupkach (np. TUS-y, zajęcia edukacyjne „kolorowa zerówka”).
Pozostajemy w ścisłym kontakcie z rodzicami dzieci. Podczas zebrań grupowych staramy się tworzyć atmosferę dialogu. Z rodzicami dzieci posiadających orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego rozmawiamy indywidualnie, omawiając potrzeby i sukcesy rozwojowe ich dzieci. Chcemy uważnie słuchać rodziców, bo wiemy, że to Oni są najbliższymi osobami dla dziecka.
Integracja w naszym przedszkolu oznacza:
Nasze cele w pracy pedagogicznej:
Wspieranie rozwoju:
Samodzielność:
Odpowiedzialność:
Wrażliwość na innych:
Kontakt z innymi i umiejętność komunikowania się:
Wrażliwość na świat:
Zachowania społeczne:
Samoświadomość:
Umiejętność krytyki:
Zdobywanie wiedzy:
Kreatywność: