Historia Otwocka
W XV-wiecznych zapiskach pojawia się kilkukrotnie zapisana jako:
- Otwosko (1407 rok)
- Othwoczsko (1408 rok)
- Othwoczsk (1413 rok)
- Odwoczsko (1429 rok)
- Odwoczsko (1437 rok)
Średniowieczna nazwa brzmiała Otwocsko. Użycie takiego wyrażenia wiąże się z położeniem miejscowości przy ujściu Świdra do Wisły.
Otwock jako miejscowość sanatoryjno-uzdrowiskowa zaistniał dzięki budowie Kolei Nadwiślańskiej pod koniec XIX w – Otwock Sanatoryjny. Jednym z prekursorów działalności wypoczynkowej był malarz i rysownik Michał Elwiro Andriolli, który w roku 1880 zamieszkał na północ od Karczewa w folwarku Anielin zakupionym od Zygmunta Kurtza, byłego właściciela majątku Otwock Wielki.
Status uzdrowiska nadała całemu regionowi działalność karczewskiego lekarza dra Józefa Mariana Geislera, który jako pierwszy otworzył gabinet w Otwocku – najpierw tylko w czasie sezonu, później zaś przeniósł się tu na stałe, gdzie do dziś dnia przy ulicy Dr. J. Geislera można oglądać pozostałości jego domu. W 1893 r. utworzył pierwsze w Polsce stałe sanatorium nizinne chorób płuc.
Otwock, a konkretniej zlokalizowany w nim szpital psychiatryczny, był jednym z 24 miejsc, gdzie rozpoczęto hitlerowską akcję T4 mającą na celu ekstreminację niepełnosprawnej psychicznie ludności, a będącą wstępem do uruchomienia ekstreminacji na szeroką skalę (Holocaust). W sierpniu 1942 zamordowano tam 110 niepełnosprawnych umysłowo narodowości żydowskiej.
Prawa miejskie Otwock posiada od 1916 roku i jest stolicą powiatu.
W czasie II wojny światowej utworzono getto, które zlikwidowano 18 sierpnia 1942 roku, wywożąc mieszkających tam Żydów do obozów zagłady. W czasie wojny liczba mieszkańców spadła z 20 tys. do 12 tys.
W 1936 roku, jako pierwszy w Polsce, został zelektryfikowany odcinek linii kolejowej do Warszawy. Po wojnie zlikwidowano zbudowaną na początku XX wieku kolejkę wąskotorową z Karczewa do Warszawy.
Po reformie administracyjnej zlikwidowano powiat, który przywrócono w 1999 roku.
Historia Dzielnicy Świerk
W 1954 rozpoczęła się tu budowa Instytutu Badań Jądrowych im. Andrzeja Sołtana, a 14 czerwca 1958 uruchomiono pierwszy w Polsce reaktor jądrowy Ewa o mocy początkowo 2 MW, zwiększonej z czasem do 8 MW, pochodzący z ZSRR. W 1963 oddano reaktor tzw. mocy zerowej "Anna", a w 1973 podobny o nazwie "Agata" - obydwa konstrukcji pracowników Instytutu.
W 1970 w Zakładzie Fizyki i Techniki Plazmy wykonano pierwszy w kraju piec plazmowy do wytopu stali i innych metali dla Huty Stalowa Wola. 21 lipca 1975 roku oddano do eksploatacji nowy reaktor "Maria" pierwotnie o mocy 10 MW.
Historia Dzielnicy Mlądz
Dawniej Mlądz był pośród 718 wsi, jako jedna z 8 wsi drobnej szlachty folwarcznej, zaznaczony na mapach dawnego woj. mazowieckiego z drugiej połowy XVI wieku.
Historia Obrazu Matki Boskiej Swojczowskiej
Według legendy na początku XVII wieku żołnierze pełniący wartę w lesie ujrzeli go na drzewie, zaś matka Boska rzekła im: "módlcie się i czuwajcie". Odtąd na pytanie warty: "Stój, kto idzie?" odpowiadano "swój", zaś warta odpowiadała "czuwaj". Stąd pochodzi późniejsza nazwa osady Swojczów. W rzeczywistości obraz jest nieustalonego autorstwa kopią wizerunku Matki Boskiej Śnieżnej, jednak do stóp Pani Wołynia szybko zaczęli przybywać pielgrzymi wyznań chrześcijańskich- nie tylko katolicy, ale też unici i wyznawcy prawosławia. Podczas II wojny światowej zginęła większość Polaków ze Swojczowa, a kościół został wysadzony w powietrze przez Ukraińców. Obraz który ocalał przeniesiony do cerkwi wywiózł ze Swojczowa ksiądz Stanisław Kobylecki i szlakiem bojowym 27 Dywizji Piechoty AK dotarł do domu Zgromadzenia Sióstr św. Teresy od Dzieciątka Jezus w Świdrze, gdzie zaopiekował się nim otwocki proboszcz Ludwik Wolski, i umieścił go w bocznej kaplicy kościoła. Od roku 1986 zaczęto rokrocznie w święto Narodzenia Najświętszej Maryi Panny (8 września) obchodzić odpust Matki Boskiej Swojczowskiej. 27 IX 1994 odbyła się uroczystość zawierzenia Otwocka Matce Boskiej Swojczowskiej, uroczysta koronacja miała miejsce 8 IX 1998-nowe korony ufundowała lokalna społeczność miasta.
Historia Synagogai Reindorfa
Synagoga została zbudowana na początku XX wieku, z inicjatywy rodziny Reindorfów. Podczas II wojny światowej hitlerowcy zdewastowali synagogę. Po wojnie budynek synagogi przebudowano na łaźnię miejską, następnie mieściła mieszkania. Obok znajdował się również budynek mykwy.
11 marca 1999 roku, na mocy ustawy z 1997 roku o restytucji mienia żydowskiego synagoga, została zwrócona Gminie Wyznaniowej Żydowskiej w Warszawie.
Źródło - artykuł w Wikipedii,
autorzy: wikipedyści,
licencja: GNU FDL,